AssameseArticles- Anita Devi

নৱ প্ৰজন্ম, দক্ষতা আৰু নিয়োগযোগ্যতা:---      উদীয়মান প্ৰযুক্তিৰ দ্ৰুত উন্নতিৰ লগে লগে কৰ্মক্ষেত্ৰতেই হওক, ঘৰতে হওক বা চাকৰিৰ ভূমিকাৰ বিৱৰ্তনশীল প্ৰকৃতিতেই হওক আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনত যথেষ্ট পৰিৱৰ্তন হৈছে। এই পৰিৱৰ্তনসমূহৰ সৈতে খোজ মিলাবলৈ হ’লে নতুন যুগৰ দক্ষতা আহৰণ কৰাটো কেৱল গুৰুত্বপূৰ্ণ নহয়, বিশেষকৈ নৱ প্ৰজন্মৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰিছে। দক্ষতা দ্ৰুতগতিত নতুন বিনিয়োগযোগ্যতাত পৰিণত হৈছে, যিটোক ক্ৰমান্বয়ে প্ৰতিযোগিতামূলক বিশ্ব চাকৰি বজাৰত বহনক্ষম জীৱিকা নিশ্চিত কৰাৰ চাবিকাঠি হিচাপে দেখা গৈছে।    বাস্তৱত স্পষ্ট হৈ পৰিছে,যে কেৱল একাডেমিক ডিগ্ৰীয়েই হয়তো আৰু যথেষ্ট নহ’ব। ভৱিষ্যত সেইসকলৰ যিয়ে আনুষ্ঠানিক শিক্ষাক ব্যৱহাৰিক, চাহিদাপূৰ্ণ দক্ষতাৰ সৈতে সংযুক্ত কৰিব পাৰে। অতি সোনকালে, এটা প্ৰাসংগিক দক্ষতা গোট অবিহনে তিষ্টি থকাটোৱে হয়তো উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিত উদ্দেশ্য পূৰণ নকৰিব, বিশেষকৈ যেতিয়া নিয়োগযোগ্যতা আৰু কেৰিয়াৰ বৃদ্ধিৰ কথা আহে। প্ৰযুক্তিগত বিঘিনিৰ সন্মুখীন হৈ প্ৰাসংগিক আৰু স্থিতিস্থাপক হৈ থাকিবলৈ যুৱক-যুৱতীসকলে নিৰন্তৰ শিক্ষণ আৰু দক্ষতা বিকাশক আকোৱালি ল’ব লাগিব...

পোহৰৰ সংকল্প সময়ৰ বলুকাৰাশিত নহয় আমি অমৰতা বিচৰা ছায়া নহয়, আমি সময়ৰ বাটত চকুত তীখা আশাৰ শাণ গঁথা জীৱন্ত এক ইতিহাস। সীতাৰ চকুত আশা --- নহয় কেৱল প্ৰেম, সেয়া আছিল যুগৰ বিদ্ৰোহৰ অঙ্গুলি, ৰামৰ আদেশত নুমাই দিয়া আত্ম-সম্মানৰ জুই। এই বিনন্দীয়া প্ৰকৃতি খাণ্ডৱ-দাহৰ ছাইৰ পৰা উঠে, মণি মুকুতা গঢ়ি তোলা মানৱতাৰ গীত। পিৰামিডৰ ছাঁত  বিষাদ নাগাছাকি ৰাতিৰ ধুমুহা, সেয়া যে আমাৰ পথ। বাল্মিকী তুমি সীতাৰ প্ৰতীক আঁকি  যেন উন্মাদ ডাৱৰ— আৰু আমি মাটিৰ গন্ধ, মদাৰৰ ফুলেৰে জীৱন-অৰ্ঘ্য আগবঢ়াওঁ তোমাৰ কাব্য-বেদীত। পোহৰৰ পৰা পলায়ন নহয়— এন্ধাৰ বুকুত জ্বলে আশাৰ দীপ। হনুমানে সেতু বান্ধি প্ৰবেশ কৰে লংকাৰ ভিতৰ, আনে নতুন পুৱাৰ কেঁচা পোহৰ। আমাৰ জীৱন— পুৰণিৰ গাথাৰ শেষ খণ্ড নহয়, ই যে আৰম্ভণি— এটা নতুন বৰ্ণমালাৰ, নতুন সময়ৰ কবিতা। শ্ৰী অনিতা দেৱী।